Kötü bir hikaye



Sonra yoktan nedenden çocuk döndü ve dediki  

-sevgilim senin gözlerin uzağı mı göremiyordu yakını mı ?  

- tabiki biliosun bunu uzağı göremiyorum. 

-Hayır hayır bence görebiliyorsun ellerinden tuttu ve anlam veremeyen ama gülümseyen gözlerle bakan kızı olduğu yere sabitledi.  

-Bekle burda.. 

Geri geri yürürken sesi yumuşaktı her zamanki manyaklıklarından farklı bir şey hissetmedi kız. Aslında bu manyaklıkları sevip sevmediğini bilmiyordu. Ona aşık olmasının nedeniydi bunlar bir zamanlar. Wtf ne değişti..  

Biraz daha yürüdükten snra ellerini havaya kaldırdı parmakları tamamen açıktı ve parmak uçları gökyüzünü gösteriyordu.  

-Görebiliyor musuunn ?  

-Evet şapşal görebiliyorum tabiki bu öyle bir şey değil ! 

-Nasıl bir şeymiş ? 

-Kör değilim yani sadece tam seçilmiyor görüntüler. 

Çocuk bir yandan geri geri yürümeye devam ediyor bir yandan laf yetiştiriyordu. 

-Tam seçilmeli ama ne kadar uzak olursa olsun. Daha önce seçebiliyordun. Gözlerini bozan şey ne olabilirki ? 

-... 

Kız buna cevap veremedi. 

-Görebiliyor musun hala ? 

-Eveett! 

Sesi titredi kızın. Belli belirsiz bir görüntüye tutunmaya çalıştı yerinden hareket edemedi.
Çocuk döndü ve yürümeye devam etti. Çok çok uzaklaşmıştı artık. 

Göremedi... Nasıl gittiğini anlayamadı gülümseyen gözleri dondu. 

Etrafına baktı. 

Içi ürperdi. 

Boğazında bir şey düğümlendi. 

Yüksek bir yerde duruyordu tüm şehri görebiliyordu oysaki...